27/1/10

Και στο βάθος τίποτα

Η κατάσταση που βιώνουμε σχετικά με την ομάδα μας είναι πρωτοφανής. Περιμένωντας εξελίξεις ο ορίζοντας στον οποίο αυτές απλώνονται είναι το πολύ μερικοί μήνες. Στην αρχή περιμέναμε τις διαπραγματεύσεις με τον Κοζώνη. Το σίγουρο deal, το μάνα εξ ουρανού ο σοβαρός επιχειρηματίας που είναι γελοίο να ρωτάμε για την οικονομική του επιφάνεια ξάφνικα έγινε φούσκα, τυχοδιώκτης και επικίνδυνος για την ομάδα. Στη συνέχεια έχουμε τον Παππά με του Άγγλους επένδυτες ο οποίος βγαίνει και στηρίζει τον Μπάγεβιτς άλλα λέει οτι αν θέλει μπορεί να φύγει δείχνωντας του την πόρτα, δηλώνει οτι θα συνεχίσει να χρηματοδοτεί ομάδα αλλά και οτι επίσης θα αποχωρήσει αν τοθ δωθεί η ευκαιρία. Μετά περιμένουμε μια γενική συνέλευση η οποία αναβάλεται συνεχώς από τον Σεπτέμβριο και για να γίνει αυτή περιμένουμε τον οικονομικό έλεγχο. Γίνεται ο οικονομικός έλεγχος, γίνεται η γενική συνέλευση και που καταλήγουμε; Πουθενά! Ούτε καν άλλαξε ο πρόεδρος ο οποίος έχει δηλώσει εδώ και καιρό οτι θέλει να αποχωρήσει. Και τώρα περιμένουμε να μπεί ο Αδαμίδης για τον οποίο δεν ξέρουμε τίποτα προκειμένου να συντηρηθεί η ομάδα μέχρι το καλοκαίρι και μετά βλέπουμε.
Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά η ομάδα αρχίζει να μικραίνει κι ακόμα έχει μείνει η ανάμνηση και το κύρος της μεγάλης ομάδας έστω και θολά, έστω και ξεθωριασμένη η φανέλα έχει ακόμα ένα άλλο βάρος. όμως αυτό το αβαντάζ έχει αρχίσει να υποχωρεί και όλο και περισσότεροι παίχτες δεν θα νιώθουν καλά, όλο και περισσότεροι Τσακίρηδες και Κομπότηδες θα κάνουν εμπαιγμούς για την ΑΕΚ και θα μας ζητάνε και τα ρέστα που αγοράζουμε παίχτες τους και που δεν ανεχόμαστε να μας εξευτελίζουν με εικόνες όπως η περίφημη της μικρασιατικής καταστροφής που δείχνουν πόσο γελοίοι είναι. Σε λίγο η ομάδα που όλοι αγαπάμε θα ειναι (αν δεν είναι ήδη) μια ανάμνηση. Γιατί εμένα αυτό το πράγμα που βλέπω στο γήπεδο δεν μου θυμίζει καθόλου ΑΕΚ. Αυτοί οι άνθρωποι που κάνουν οτι τους κατέβει στο κεφάλι, επίσης δεν μου θυμίζουν καθόλου ΑΕΚτζήδες.
Ίσως είναι καλύτερο να διαλύσουν τώρα την ομάδα, να την αποσύρουν από το πρωτάθλημα και να μείνει στις καρδιές μας τουλάχιστον σαν μια περήφανη ανάμνηση. Να θυμόμαστε τον Μαύρο και τον Παπαιωάννου τον Ζίκο και τον Λυμπερόπουλο και όχι οτι θα πρέπει να μας εξευτελίζουν επειδή δεν είμαστε συνεπείς στις πληρωμές μας ούτε οτι θα κάνουν παιχνίδια και εμπαιγμούς στην πλάτη μας ούτε οτι κάναμε τον σταυρό μας για να κερδίσουμε τον ουραγό της κατηγορίας μέσα στην έδρα μας. Η σωτήρια της ομάδας κύριοι δεν μπορεί να έχει ορίζοντα εξαμήνου ούτε μπορεί να έχει την λογική βάζουμε δύο εκατομμύρια και βλέπουμε. Αν μη τι άλλο, αν δεν υπάρχουν χρήματα ας υπάρξει τουλάχιστον λίγη υπευθυνότητα.