30/12/08

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΚΗΠΟΥΡΟΣ

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΤΛ.

Καλές γιορτές χρόνια πολλά κτλ, που λέει και ο (ελπίζω στο εγγύς μέλλον) συνιστολόγος μου Ajiannis. Όλες αυτές τις ημέρες τις περνάμε με τους δικούς μας ήρεμα και ξέγνοιαστα. Θέλω να σας ευχηθώ λοιπόν καλές γιορτές και να σας ζητήσω να ξεχάσετε όλες σας τις έγνοιες και να θυμήθετε ένα μεγάλο παίχτη που τέτοιους χρειάζεται η ΑΕΚ.


ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ ΚΙ ΕΣΕΝΑ ΑΚΗ
ΘΑ ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ ΜΕ ΑΓΑΠΗ

19/12/08

ΚΑΙ Η ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ ΚΑΙ Η ΕΠΑΡΣΗ ΕΧΟΥΝ ΟΡΙΑ (η μάλλον θα έπρεπε να έχουν)

Φίλοι αναγνώστες το blog το ξέρω έχει κυρίως αθλητικό χαρακτήρα αλλά ένας από τους σημαντικότερους σκοπούς του είναι να με βοηθάει στην ψυχανάλυση μου και έχω ανάγκη να γράψω γι' αυτό που νιώθω γιατί από μέσα μου ξεχειλίζει η αγνάκτηση και θλίψη. Λυπάμαι που το λέω αλλά έχω την αίσθηση οτι η καλοσύνη και η συγκαταβατικότητα δεν είναι αξίες αλλά ανοησίες. Η έπαρση κάποιων ανθρώπων είναι απίστευτη και ακόμα πιο απίστευτη είναι η πεποίθηση τους οτι είναι καλύτεροι από όλους τους άλλους. Όταν κανείς έχει ως ηθική πυξίδα την εγωπάθεια και τον εγωκεντρισμό τότε οποιαδήποτε προσπάθεια για συναίνεση και συννενόηση είναι ουτοπική.
Πόσο λοιπόν μεγάλη μπορεί να ειναι η ανθρωπινή κακία; Όσο δεν φαντάζεστε. Για να αναγορεύσει κάποιος τον εαυτό του υπάρχουν δύο τρόποι. Ο ένας είναι να προσπαθήσει να γίνει καλύτερος από τους άλλους και ο άλλος να μειώσει τους άλλους. Η απάντηση μου σε αυτούς τους ανθρώπους είναι η απαξία μου. Τέτοια συμπεριφορά καταδεικνύει άνθρωπο κομπλεξικό και επηρμένο.
Και είναι θλιβερό πραγματικά, όταν κάποιος σε μειώνει και σε αμφισβητεί για να λύσει τα προβλήματα αυτοεκτίμησης του. Είναι οδηνυρό να βλέπεις οτι δεν σημαίνεις τίποτα σε κάποιον στον βωμό της εγωπάθειας και του εγωκεντρισμού. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να βιώσεις σιωπηλά την θλίψη σου, να επαναξιολογήσεις τους ανθρώπους που θεωρείς δικούς σου και φίλους σου να αναλογίστεις ποιούς αξίζει πραγματικά να εκτιμάς και να συμπεριφέρεσαι ανάλογα.
Παρόλη λοιπόν την θλίψη για την άθλια συμπεριφορά που νομίζω δεν μου αξίζει έχω την μικρή ηθική ικανοποίηση του οτι αυτού του είδους οι άνθρωποί ζουν στον μικρόψυχο, μικρόκοσμο τους. Τους αφήνω λοιπόν να ζουν εκεί με την κακία και την εγωπάθεια τους η οποία με αφήνει πάγερα αδιάφορο. Κλείνοντας θέλω να πω ένα μεγάλο άντε γειά...
Και ο νοών νοείτο...

8/12/08

ΜΙΑ ΤΡΑΓΟΚΩΜΩΔΙΑ

Δεν θα σας πω τι έγινε, όλοι το ξέρετε. Ποιός φταίει και ποιός όχι; Έχει πραγματικά σημασία; Μάλλον ο μπάτσος, αλλά έχει σημασία; Σκότωσε ένα παιδί αλλά έχει σημασία; Όχι φυσικά! Αυτό που έχει σημασία είναι αν θα πέσει η κυβέρνηση, να πάμε να ρίξουμε αβγά στο αστυνομικό τμήμα, για χάβαλε και για να χάσουμε μάθημα. Για να γελάσουμε. Αυτό είναι το πρόβλημα της γενιάς μου, οτι δεν ξέρει να κλαίει. Παιδιά χαμένα είμαστε σε μια σκατοχώρα συμφεροντολόγων. Είναι απαράδεκτο να καίνε τα παιδιά τις σημαίες, αλλά σε ποιές αξίες να πιστέψουν; Των πολιτικών που θησαυρίζουν από τις μίζες; Τους ήρωες του '21 και του '40, που η γιορτή για να τους τιμήσουμε σημαίνει το να χάσουμε μάθημα κάνωντας βήμα και εκείνη την μέρα να πάμε για καφέ; Ποιά είναι μωρέ τα ιδανικά αυτής της χώρας; Οι καταλήψεις της τυρόπιτας; Οι καθηγήτες που μας ρώτανε πότε θα κάνουμε κατάληψη, γιατί βαριούνται και θέλουν να πάνε για καφέ; Να κλάψω ή να γελάσω; Τι νιώθω, θλίψη ή οργή; Μπάτσοι ή αναρχικοί; Αλήτες ή αγωνιστές; Τίποτα δεν υπάρχει. Μονάχα άνθρωποι και μίσος. Που όλοι εργάζονται για αυτούς τους μεγάλους αλήτες που στέλνουν ένα τηλεγράφημα και έχουν καθαρίσει. Θα φυλακίσουν λοιπόν αυτό τον μπάτσο, οι αριστεροί θα βρίζουν τους δεξιούς, οι δεξιοί τους αριστερούς και εγώ θα στέκομαι στην μέση αποσβωλλομένος, να κοιτάω πώς έχει τρελαθεί ο κόσμος. Και μετά από δέκα ημέρες όλα κανονικά μέχρι να έρθει το επόμενο που θα δώσει αφορμή για ταραχές. Εύχομαι μονάχα τουλάχιστον οι αναρχικοί να κάνουν αυτά που κάνουν γιατί τα πιστεύουν και όχι από σκοπιμότητες. Παιδιά χαμένα είμαστε και να μας συμπαθάτε. Στο μίσος μας δώστε λίγη αγάπη.

Υ.Γ. Καλά νίκησε η ΑΕΚ και έγινε χαλασμός, όλη η χώρα αναστατώθηκε.